Σκότωσα το Αφεντικό μου: 23 Μαίου στους κινηματογράφους από την Seven Films

21 Μαΐου, 2019

Δέκα χρόνια μετά το Vilaine, ο επιτυχημένος σεναριογράφος Αλάν Μοντουί κάνει το προσωπικό σκηνοθετικό του ντεμπούτο, συγκεντρώνοντας ένα ντρίμ-τιμ πρωταγωνιστριών με πρώτη και καλύτερη τη Σεσίλ Ντε Φρανς . Τρεις ηρωίδες γενναίες, δυνατές, λαμπερές, συγκινητικές και ξεκαρδιστικές.

 


Σύνοψη
Χωρίς δουλειά ή προσόντα γενικότερα, η Σάντρα, μια πρώην νικήτρια καλλιστείων, μετακομίζει ξανά με τη μητέρα της, μετά από 15 χρόνια. Βρίσκει δουλειά σε ένα τοπικό εργοστάσιο, αλλά δεν τα πάει καλά με το αφεντικό της, τον οποίο… σκοτώνει κατά λάθος. Δύο γυναίκες συνάδελφοί της είναι μάρτυρες. Οι τρεις τους ανακαλύπτουν ότι ο νεκρός έκρυβε μια τεράστια περιουσία, την οποία αποφασίζουν να μοιραστούν. Κάπως έτσι ξεκινούν τα προβλήματα…

Η ταινία
Ο Αλάν Μοντουί, ήθελε από καιρό να γυρίσει μία μαύρη κωμωδία με λαϊκό υπόβαθρο. Είχε ζητήσει τα δικαιώματα του αμερικανικού best seller « Since the Lay-Offs» του Iain Levinson, τα οποία όμως πήρε τελικά ο Michel Blanc για μια γυρίσει μια ταινία με τον Romain Duris. Η ιδέα για το REBELS γεννήθηκε αμέσως μόλις εγκαταλείφθηκε αυτό το σχέδιο. “Τελικά αποδείχθηκε ευχής έργον”, λέει ο σκηνοθέτης.

Σημείωμα σκηνοθέτη
«Είναι αλήθεια ότι στο Γαλλικό σινεμά, τα κοινωνικά δράματα μονοπωλούν θεματικά την εργατική τάξη. Αλλά αυτό δε συμβαίνει αλλού. Tο FULL MONTY, το BILLY ELLIOT, το SLUMDOG MILLIONAIRE, οι ταινίες του Ken Loach RIFF RAFF και ANGEL’S SHARE, που ήταν γεμάτες χιούμορ, ή ο Stephen Frears με το SNAPPER και το VAN. Νομίζω ότι ο γαλλικός κινηματογράφος στερείται χαρακτήρες της εργατικής τάξης με τους οποίους μπορούμε να γελάσουμε. Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ για παράδειγμα, είναι μια μεγάλη ταινία, αλλά στη ζωή ενός εργάτη δεν είναι όλα δραματικά. Θέλησα να τοποθετήσω το REBELS κάπου διαφορετικά. Με χαρακτήρες που αγωνίζονται για να επιβιώσουν. Με αντισυμβατικούς γυναικείους χαρακτήρες, έτοιμους να φτάσουν στα άκρα».

Η Σεσίλ Ντε Φρανς για το REBELS
«Πόσες ταινίες μπορούν να συνδυάσουν το θρίλερ, το μοντέρνο γουέστερν και την τραγική κωμωδία; Πιστεύω οτι πάρχει τρόπος να είσαι ευρηματικός και προκλητικός χωρίς να χλευάζεις. Για μένα το REBELS είναι μια θηλυκή rock ‘n’ roll κωμωδία. Η ροκ έτσι κι αλλιώς, ξεκίνησε ως μία μορφή έκφρασης της καθημερινής ζωής στις περιοχές της εργατικής τάξης. Η ταινία μας τοποθετείται στον ίδιο ρυθμό και δεν υπερβάλλει τα πράγματα: είναι δυναμική, χαρούμενη, συναρπαστική. Η ιστορία μας εκπλήσσει χωρίς να μειώσει ποτέ την ανθρωπιά των χαρακτήρων της. Λατρεύω τους σκηνοθέτες που σκέφτονται την ευχαρίστηση του κονού: ο Aλάν ήθελε να τους ταξιδέψει, να τους συγκινήσει και να τους διασκεδάσει».